Wat is het contrast in Malawi toch groot.

Contrast tussen arm en rijk,

tussen klein en groot,

tussen gelukkig en ongelukkig,

tussen blijdschap en verdriet.

tussen leven en overleven,

tussen leven en dood.

Wat heb ik afgelopen twee weken weer genoten van dit heerlijke maar vaak ook confronterende land. En wat ben ik dankbaar dat ik hier mag zijn en zoveel ervaringen op mag doen.

Zo ook afgelopen week toen ik een dag meeliep op de operatiekamer. Er waren drie keizersnedes en ik mocht de kindjes van de arts aanpakken en verder verzorgen. Het eerste kindje was al volledig ingedaald en de moeder was al een poos aan het persen maar het kindje was te groot om via de natuurlijke weg geboren te worden. Nadat het jongentje met veel moeite geboren was kreeg ik hem in mijn handen. Levenloos, zo leek het in eerste instantie. Na het kindje goed uitgezogen te hebben en flink te hebben geprikkeld begon hij gelukkig met huilen. Wat een opluchting. Het kindje was net 7 pond, wat ze hier dus al een grote baby noemen. De tweede en de derde gingen nog moeizamer. Het duurde bij allebei erg lang voordat ze daadwerkelijk uit de buik waren en daardoor hadden ze ook allebei een erg slechte start. Even dacht ik, daar gaan ze, zo onder mijn handen vandaan maar na uitzuigen, bijbeademen en lichte hartmassage gegeven te hebben begonnen ze gelukkig allebei te huilen. Ben nog nooit zo blij geweest om een kind te horen huilen. Als ze enigszins stabiel zijn worden ze meegenomen naar de afdeling. Monitoring, dat is er niet. Ik hoop dat ze nu nog allemaal in leven zijn.

Naast keizersnedes deze week ook nog een prostaatverwijdering gezien. Naast het verwijderen van de prostaat werd er nog wat anders verwijderd. Nierstenen. Stenen ja, nog nooit zo groot gezien. Een doorsnede van zo’n 5 cm, echt bizar! Daarnaast heb ik mogen assisteren bij een liesbreukoperatie. Dat betekend, steriel staan en de arts assisteren. Dat had ik nog nooit gedaan. Geen probleem zeiden ze, zolang je maar blijft staan kan er niets mis gaan. Super leuk om te mogen doen.

Vanuit Nederland had ik aardig wat spullen meegenomen zoals kleurboeken, ballonnen, potloden en stickers. In de loop van de tijd al heel wat ballonnen uitgedeeld en aan het kleuren geweest. Vandaag alle spullen die ik nog had meegenomen en uitgedeeld. Wat een blije gezichtjes. En wat zijn ze dankbaar met alleen al een potlood, of alleen al een sticker. Naast het uitdelen ook de afdeling wat gezelliger gemaakt samen met Anne, een andere vrijwilligster die een dagje met mij mee was. We hebben heel wat slingers gemaakt en ballonnen opgehangen. Nu ziet het er toch net wat vrolijker uit.

Toch is het lastig om zulke dingen te doen omdat ondertussen de kindjes onder je vandaan glippen. Vandaag ook weer een lief klein meisje, 4 jaar oud. Malaria. Ze kwam vanmorgen al erg slecht op de afdeling, heel kortademig en ze reageerde amper meer. Na een paar keer prikken zat gelukkig het infuusje en konden we medicatie geven. Ook was er gelukkig bloed op voorraad van de bloedbank zodat er snel gestart kon worden met een bloedtransfusie. Door de malaria had ze namelijk een flinke anemie (bloedarmoede). Het kindje verslechterde helaas alleen maar. En inderdaad, nadat we terug kwamen van de lunch was er geen kindje meer. Overleden. Wat oneerlijk!

Contrast. Wat is dat toch groot in Malawi.

Afgelopen weekeind namelijk weer een heerlijk weekeind doorgebracht aan het meer. Genoten van het mooie land, van de mensen, van het mooie weer, van Malawi. We sliepen in een backpakkerslodge. 5 meter lopen uit je hutje en je stond met je voeten in het meer. De zonsondergangen, te mooi om te kunnen omschrijven en zelfs om op een foto te krijgen. ’s Avonds met andere backpakkers rond het kampvuur op het strand, een heerlijk weekeind gehad!

Malawi, een land met zo veel contrasten.

De armoede en ellende overvalt je soms. Waar moet je beginnen. Wat heeft het voor zin. Het is nog geen eens een druppel op een gloeiende plaat. Mensen overlijden, kinderen overlijden. Zit je dan ’s avonds na een dag werken in een super mooi huis, met een warme douche, met een overvloed aan eten, met een overvloed aan spullen. Het contrast is zo groot. Toch hoor ik bijna nooit mensen klagen. Wat een bewondering heb ik voor de mensen hier!

Contrast, het zal er denk ik altijd blijven.