De eerste 24 uur in Malawi zitten er al weer op. En wat is het hier mooi.

De vluchten verliepen prima. Om 7 uur kwam in aan in Nairobi waar ik moest overstappen richting Malawi. Ik kon gelijk al instappen in het volgende vliegtuig, sloot precies aan. Na een tussenstop in Lusaka(Zambia) kwam ik om 12 uur aan in Malawi. Wel even een andere temperatuur dan in Nederland. Eerst door de ebola test. Met een soort van infrarood apparaat richten ze op je voorhoofd om te kijken of je verhoging hebt. Mooi, ik mag door. Daarna aansluiten in de rij voor mijn visum. O, for holiday.. Yes, that’s right. Okee, no problem.

Zoeken naar mijn koffers hoefde niet, er is maar een band en daar kwamen ze al snel voorbij.Bij de uitgang gekomen stond Janneke (de coördinator) me op te wachten en reden we met de taxi richting het doingoood huis.Het doingoood huis staat op een compound, dat is een ommuurd terrein waarop het huis van de eigenaar staat en twee huisjes voor de verhuur waarvan het doingoood huis er een van is.

Even een rondleiding gehad in het vrijwilligershuis en een bed opgezocht. Ik slaap nu nog bovenin het stappelbed, maar 2 andere vrijwilligsters gaan vrijdag weg dus dan kan ik naar beneden verhuizen, net wat praktischer. Al snel kwamen de andere vrijwilligers een voor een binnen druppelen en kon ik met hen kennismaken. Voor de rest van de middag heb ik het rustig aan gedaan, was best versleten van de reis. Lekker onder de veranda gezeten met een boek en een muziekje, niet heel verkeerd! Ik lag dus ook al vroeg op bed.

Afgelopen nacht best redelijk geslapen. We hebben alleen een huishaan.. Die staat vanaf 2.00 voor onze kamer te kraaien. Dit gaat de hele nacht met tussenposen door. Ach, zal er vast aan wennen.

Vanmorgen zou Janneke me rond 8.00 op komen halen. Eerst op het gemakje ontbeten buiten.Daarna zijn we naar het project van een andere vrijwilligster geweest omdat het haar laatste dag was daar. Duurde eventjes voordat we er waren. Eerst moeten we een paar minuutjes lopen naar de route van de minibus. De minibus zijn oude gammele busjes met 4 bankjes erin. Er is een chauffeur en een conductor, die schreeuwt welke richting ze gaan om zo het busje zo vol mogelijk te krijgen en regelt het betalen. Niets geen OV-chipkaart, gewoon handje contantje.

Een hele belevenis, meerijden in een minibus. Van alles wordt er ook in meegenomen, kijk telkens weer verrast op waarmee de mensen aankomen. De bus wordt helemaal volgepropt, zaten er vanmorgen met 20 mensen in! Na een keer overstappen (inclusief een poos wachten totdat het busje vol genoeg is) richting het project.

Daar aangekomen wachtte ons 200 kinderen van denk ik 3-7 jaar. Ze zaten net allemaal te eten. Iedereen op de grond, etend van een soort maispap, porage. Dit krijgen ze alleen wanneer er geld is of een feestje. Nadat ze klaar waren werden alle bordjes in een grote teil gestopt en schoongemaakt.Omdat Femke wegging werd ze nog even in het zonnetje gezet, de kinderen zongen. Echt geweldig om te zien hoe enthousiast ze zijn. Daarna nog wat spelletjes gedaan en met de kids gespeeld.Super leuk om met de kinderen bezig te zijn, je krijgt er enorm veel energie van. Ik geniet!

Nadat we ons weer in een minibus hadden gepropt was het tijd voor de citytour. Eerst even mijn simkaart klein laten knippen zodat ik internet heb. Ook gepind, het maximale bedrag. Voor de gemiddelde malawiaan 2 maandsalarissen. Daarna richting de markt, een belevenis op zich. Iedereen heeft alles uitgestald in torentjes. Je koopt ook per torentje. Mn eerste aankoop gedaan, een ananas voor omgerekend 80 cent. Daarna ben ik nog wat meer wegwijs gemaakt, probeer zoveel mogelijk herkenningspunten te onthouden maar het lijkt allemaal zo op elkaar!

De mensen zijn zo ontzettend aardig, iedereen groet je: Hey mzungo (hey blanke). Altijd tijd voor een praatje. Best wennen ook dat iedereen je aanspreek. Morgen ga ik naar het ziekenhuis toe om daar kennis te gaan maken. Vrijdag ga ik dan waarschijnlijk een dagje meelopen. A.s. maandag kunnen we hopelijk naar het nurses counsil. De eerste indruk van Malawi is super!